Actueel

29 december 2021 - Iedere 2 weken wordt het schopje doorgegeven aan een Nachtgraver die over zijn of haar favoriete carnavalsmoment vertelt. We hopen dat we de lezers hiermee toch een beetje een carnavalsgevoel kunnen geven.

Hannie heeft het schepje doorgegeven aan mij, als oud bestuurslid van De Nachtgravers. Dankjewel Hannie.

In 1988 werd ik door Jan van de Burgt en Wim de Kleijn gevraagd of ik in het bestuur wilde komen van de Nachtgravers. Ik moest er wel even over nadenken, maar heb er toch mee ingestemd. René Pashouders was ook gevraagd en samen zijn we bij het bestuur gegaan en aangesloten bij Jan van de Burgt, Wim de Kleijn, Hans Vierstraete en Hans van de Laar. Het was een gezellige club.

We hebben als bestuur genoten van de vele dingen die moesten gebeuren, maar zeker ook iedere keer weer van de mensen om ons heen, zoals de prins, adjudant, pages en, niet te vergeten, de raad van elf. Samen moesten we er iets van maken, en dat deden we samen met de inwoners van Overlangel, Neerloon en Keent. Samen zorgden we voor een mooie optocht en heel veel gezelligheid in de Petjesbar en de Loonse Eg. De dansmariekes waren toen ook erg actief en deden mee aan vele toernooien. Bij de toernooien in de Petjesbar was ik ook altijd actief met het podium en opbouwen van de tent.

Het carnavalsfeest begon op vrijdagmiddag al op de basisschool met de kinderen carnaval vieren. ’s avonds het gezellige Vat en Moettebal. De vele toneelstukjes die werden opgevoerd door de eigen inwoners en de artiesten van eigen bodem zorgden telkens weer voor een gezellige avond.

Op zaterdagavond om zeven uur was de Carnavalsmis waar het Nachtgraverslied werd gezongen: Vastenavond, bij de Nachtgravers… In die tijd geschreven door Bert van der Linden. Maar ook het lied ‘Niet kniezen, niet zeuren’ werd uit volle borst meegezongen. Natuurlijk werd er ook gebeden voor de leden en oud-leden, een mooie saamhorigheid.

Op zondagmiddag ging ik met René op pad om de prinsenwagen op te halen in Engelen. De prins en zijn gevolg gingen intussen naar de optocht in Herpen. ‘s Zondagsavond gingen we dan met het bestuur, de raad van elf en aanhang naar de Loonse Eg. Wat hebben we daar veel plezier gehad samen. Bij Tina hapjes bakken vanuit de diepvries van Zus en weer rondgaan in het café. Zus was de tijd al ver vooruit want ze had al tafelrokken, die zorgden voor een mooie plek om glazen te verstoppen. Daar hebben we veel gekheid mee gemaakt.

Op maandagochtend gingen we aan de slag om de prinsenwagen op te bouwen bij Van Eldijk in Neerloon en reden daarna naar Overlangel voor de optocht. De optocht waar onze kinderen vaak hebben meegetrokken met hun vriendengroep. Daar kon ik echt van genieten. De jury zat in die tijd bij Hein en Mientje Arts voor het jureren van de optocht. ’s Middags was het matinee in de Petjesbar met aansluitend de prijsuitreiking. Daarna begon de knallende maandagavond met live-muziek. Na afloop van deze mooie avond gingen we vaak ergens eieren bakken. Ik trok dan een schort aan en begon met bakken. Meestal wisten we niet wat er binnen kwam lopen, maar ik heb wel eens 200 eieren gebakken op zo’n avond. Wat een mooie tijd.

Op dinsdagmiddag was de kindermiddag met veel kinderen uit het Nachtgraversrijk. Het was altijd een heel geregel maar Jan stuurde alles goed aan en dat was erg fijn. In de avond was de afsluiting. Het was altijd erg gezellig en iedereen werd dan ook voor hun bijdrage bedankt. Het was jammer dat het erop zat, maar we konden vaak weer terugkijken op een hele fijne carnaval.

In alle jaren dat ik in het bestuur heb gezeten waren er ook bestuurswisselingen, maar dat ging iedere keer weer goed. We hadden ook een hele fijne residentie in de Petjesbar bij Herman Voet en later bij Rien Arts. Hier werden alle zaken geregeld.

Ik heb 12 jaar met veel plezier in het bestuur gezeten, maar dingen veranderen en ik vond het mooi geweest. Het was tijd voor de volgende generatie. Janny was nog het enige bestuurslid wat over was van mijn begintijd, maar ik was nog altijd binnen bereik als er hulp nodig was.

Ik help nog steeds graag mee als ik gevraagd wordt en ik kijk nog steeds met een goed gevoel terug op deze fijne tijd.

Intussen zijn ook mijn kleinkinderen actief bij de carnaval. Silke is jeugdprinses en Luuk is jeugdprins geweest. Ik was zo trots als een pauw en heb daar echt van genoten.

Carnaval is een mooi en saamhorig gebeuren binnen ons Nachtgraversrijk. Ik heb in alle jaren veel beleefd en genoten, teveel om op te noemen. Ik heb nu wat geschreven over hoe ik carnaval beleefd heb, maar het was nog veel meer.

Voor nu hoop ik dat iedereen weer snel met veel plezier van een gezellige carnaval kan genieten, maar Corona gooit nu nog roet in het eten. Dat is erg jammer.

Het is wel fijn dat dit schopje nu wordt doorgegeven en voor iedereen weer fijne herinneringen kan oproepen aan carnaval in het Nachtgraversrijk.

Ik geef het schopje nu graag door aan Wim de Kleijn. We hebben jaren samen in het bestuur gezeten maar ook vele carnavalswagens gebouwd met buurtvereniging Keent, bij Wim in de schuur.

Groeten,
Sjaak